27 feb - 2 mrt 2018 Nog niet zweefvliegen, wel motorrijden en door naar Manapouri

YÈS!, Yep, Yahoo en zo…. Maar ik loop vooruit.

27 feb 2018: Omamara: Vandaag staat het zweefvliegen op het programma… Tenmiste…. Totdat we de gordijnen open hebben getrokken. Laag hangende bewolking en het is nog maar de vraag of die gaat optrekken.
We rijden toch naar het vliegveld want wie weet. Daar aangekomen willen ze niet gelijk alle hoop in de bodem slaan dus adviseren ze ons rond 13.00 nog eens te informeren want wellicht dat er vanmiddag wel gevlogen kan worden.
C&G zouden ons hier ontmoeten dus die hebben we maar gebeld dat ze vooral op hun plaats moesten blijven staan. Wij komen wel jullie kant op. Na bij hun een bakkie te hebben gedaan zijn we nog een wandelingetje wezen maken langs de rivier waar zij gebivakkeerd hebben. Omdat ze anders op hun weg naar het Noorden toch wel veel vertraging oplopen besluiten ze onze vlucht niet af te wachten en gaan na de wandeling op pad.
En dat is maar goed ook want in de goede traditie van Otto&Judie in Nieuw Zeeland ((zie het verslag van 2 jaar geleden)wel helemaal lezen hè) gaat onze vlucht vandaag niet door en het ziet er niet naar uit dat het de eerste paar dagen beter wordt. Ons plan gaat in de prullenbak en we besluiten door te reizen naar het Zuiden en op de terugweg naar het Noorden nog maar eens te proberen.
We gaan voordat we echt kmtjes gaan vreten eerst eens kijken bij de Clay Cliffs die hier in de omgeving liggen. Een bijzonder apart gebied met uitgesleten Claystone Rocks en net als bij de Mouraki Bolders 2 jaar terug vraag ik me ook hier af ”mooi maar waarom alleen hier???”. Dàt antwoord krijg je hier dan weer niet.
Na dit intermezzo vervolgen we onze weg richting Cromwell, een leuk plaatsje aan Lake Dunstan.
EN DAAR VERHUREN ZE MOTOREN!!!! Maar ik loop vooruit….
De reis verloopt voorspoedig en nadat we hebben besloten waar we gaan overnachten rijden we richting de Central Otega Motorcycle Hire net buiten Cromwell. Daar treffen we een mevrouw die niets te dol lijkt. De BMW R1200GS is helaas in onderhoud maar er staan een paar leuke Honda CRF1000L AfricaTwins gereed om beproefd te worden. Ik besluit er een voor een dag te huren en tot mijn verbazing is de huurprijs all-in. Pick-up at the campsite, helm, jas, pak en laarzen en 400 km vrij.

28 feb 2018: Cromwell. Om 09.00u wordt ik opgepikt door de motorboef (zijn lieftallige echtgenote). Na het aanmeten van de uitrusting en de nodige administratie ga ik op pad via  de camper. Daar blijkt een plekje vrij gekomen te zijn aan de waterkant en aangezien dat ook vlakker is dan waar we stonden verzet ik de camper nog snel even. En dan…. YÈS!, Yep, Yahoo en zo…. Eindelijk zit ik in Nieuw Zeeland op de mooiste weggetjes OP TWEE WIELEN. Ik doe de four lake tour en na 415 kmtjes mag de motor weer naar zijn baasje. Die 415 kmtjes gaan van Lake Dunstan naar Lake Hawea en Lake Wanaka en daarna via de Scenic route naar Lake Wakatipu bij Queenstown. Daar nog even een kmtje of 50 lakeside heen en weer naar Glenorchy om vervolgens via The Kawarau Gorge naar Cromwell terug te keren. Het weer kon niet beter en wat mij betreft dus een bijzonder geslaagde dag. En ook over het overschrijden van de 400 km wordt niet moeilijkgedaan.
Judie heeft in de tussentijd zichzelf in de buurt van de camper vermaakt door vlakbij een uitzichtpunt te beklimmen (501 treden) op de 45e parallel (halverwege de afstand Zuidpool - Evenaar).  Je raadt het al zeker… Zowel de Evenaar als de Zuidpool waren niet te zien. Die Nieuw Zeeuwen beloven maar wat Doet me weer een beetje denken aan Hookers Valley waar geen hooker te vinden was 2 jaar geleden, maar ik dwaal af.

1 mrt 2018: Kingston.
Voordat we de route naar Kingston aanvangen besluiten we eerst even naar Clyde te rijden aan het eind van Lake Dunstan. Daar bevindt zich de grootste stuwdam van het land en daar zit een eigenaardig verhaal aan. Toen ze namelijk de plaats voor de dam gekozen hadden en waren begonnen met de bouw, kwam er een goochemerd vertellen dat de dam precies op een breuklijn lag. Geen grapje in earthquake country kan ik je verzekeren. Geen nood, de Nieuw Zeeuwse handige Harries bedachten dat ze zich niet zouden laten ontmoedigen en voorzagen de dam van een slip-joint. Hierdoor bestaat de dam dus eigenlijk uit 2 delen, waar een betonnen “prop” over de gehele hoogte tussen is gefrot door de waterdruk. Ik lul niet, google het maar. Door deze oplossing kan de dam een aardverschuiving van 2 meter aan. Gaat het er heftiger aan toe dan is het jammer van de dam maar dat verwachten ze dus niet.
Anyway, op naar het altijd gezellige Kingston (aan het uiterste puntje van Lake Wakatipu). We gaan door The Kawarau Gorge en bezoeken daar net voor Queenstown een mooie historische hangbrug waar vanaf naar hartenlust gebungiejumped kan worden maar dat doen we dus maar niet. Vervolgens gaan we nog even voorraden aanvullen in Frankton en vervolgen we onze weg naar Kingston.
Hier hebben we eigenlijk alleen een wandelingetje naar het meer gemaakt en een drankje in de lokale kroeg genuttigd. Was er dan verder niets te beleven? NEE!, absoluut niets en daarmee eindigt ook deze episode.

2 mrt 2018: Manapouri. De reis van Kingston naar Manapouri is weinig eventvol. Er is eigenlijk niets waar we echt naar toe willen en de enige pauze in deze redelijk korte reis houden we in Lumsden omdat daar volgens de app CamperMate de lekkerste pies (Engels hè dus uitgesproken als paais) en donuts van Zuid-eiland te krijgen zijn bij Bafe Bakery. En verdomd als het niet waar is maar ze zijn lekker, hoe onooglijk het zaakje ook is!
In Manapouri aangekomen blijkt dat de overnachtingstrip in de Doubtful Sound de hele week volgeboekt is. Dat krijg je als je door steeds wisselend plan geen vaste datum kunt boeken. We gaan morgen dus nog maar eens voor de dagtrip waarbij overigens een bezoek aan de ondergrondse powerplant wederom niet mogelijk is. De organisatie vraagt zich in alle eerlijkheid af of de site ooit nog toegankelijk wordt voor hun excursies. We verblijven 2 nachten op het Manapouri Motorhome and Caravan Park. Een prachtig modern maar wat saai park met prima faciliteiten. Er ligt een wandelpark naast en als we daar doorheen wandelen besluit moedertje aarde de zomer even op te schorten en voorziet ons van een alles doorwekende onweersbui. Maar ook deze bui is veul warmer dan de dagtemperatuur in Nederland dus ons hoor je niet klagen.

Dat was het weer voor nu lieve meelezertjes.

Tot de volgende update.