21-26 feb 2018 Einde North-Island en begin South-Island

27 februari 2018 - Omarama, Nieuw-Zeeland

21-23 feb 2018: Whangarei:
Zoals al vermeld hebben we even een pauze ingelast in het events-gedeelte van onze reis. Wel gaan we in deze periode naar de Waipu Caves en daar de wandeltrack lopen. Die Caves die zijn een stuk lager dan ik lang ben dus daar heb ik weer een oud Hollands potje kopbutsen in gedaan. Zoals was te verwachten hebben de Caves gewonnen. Resultaat is dat ik weer, zoals bijna elke vakantie, met een flinke sticker op mijn kale bats rond loop.
De wandeling over the Waipu Caves Track is goed te doen en zeker de moeite waard. Als ik echter zie hoe het met Judie’s knieën gaat op de downhill gedeelten en met mijn heupe uphill dan weet ik nog niet of we over een week of vijf de Tongariro Crossing zullen kunnen doen. Up hill loopt Jut me er overigens gewoon uit.
Op de terugweg naar Whangarei hebben we nog even een Zweedse moeder en zoon geholpen met het vervangen van hun geëxplodeerde band. Goede daad ook weer afgevinkt dus.
Op de 22e hebben we bij buren Ronny en Billy (ja, ook in dit geval gaat het net als bij Chris en Gary over een man en vrouw) de avondmaaltijd genoten en bijgepraat. En de laatste dag in Whangarei hebben we doorgebracht met het huis en de auto weer netjes achter te laten voor als Chris en Gary terug komen.

24 feb 2018:  naar Christchurch
Vandaag een reisdag met taxi, vliegtuig, vliegtuig, pick-up service en camper.
De taxi is op tijd om ons bij een iets vertraagde vlucht naar Auckland af te zetten. Door de vertraging wordt de tijd in Auckland erg krap voor de transfer naar Christchurch maar gelukkig halen we de boarding tijd precies op tijd om te constateren dat het boarden met 20 min is uitgesteld. Gelukkig ben ik bij Defensie opgeleid onder het motto “hurry up and wait there” en is Judie lang genoeg met me getrouwd om er ook wel aan gewend te zijn dus eigenlijk hebben we geen probleem.
In Christchurch staan Kathy en Grant ons op te wachten en nemen ons mee voor de overname van de camper. Aardige lui maar ik geloof niet dat ze heel ervaren kampeerders zijn. Maakt verder niet uit,  de overdracht verloopt voorspoedig en wij kunnen op weg om boodschappen te doen en in de buurt een overnachtingsplek te zoeken om de boel in te richten. Chrischurch zelf hebben we deze keer niet gezien.

25 feb 2018: Lake Pukaki (Twizel).
We pakken de inland scenic route naar Lake Tekapu wat op zich wel leuker is dan via SHW-1 en -8 maar ook deze weg kent maar verdomd weinig bochtenwerk. Ideaal voor de cruise control dus en gelukkig maakt Judie me op tijd wakker als er eens een flauwe bocht aan komt. Helaas is de weg tussen Geraldine en Fairly door landslide en een afgesloten brug gesperd, dus via een omweggetje bereiken we ons doel. Het is daar echter behoorlijk winderig en we vinden niet echt een plaats waar we willen staan. We rijden door naar Lake Pukaki waar we op de Free Camp Site overnachten. Tijdens het op de plaats manoeuvreren slipt de camper al een beetje en in de avond begint het flink te regenen. Enigszins bezorgd vraag ik me af of we hier morgen wel weg komen maar met een beetje alternatief aanklungelen komen we prima op onze vervolgroute.

26 feb 2018: Omamara
Vandaag doen we een kort ritje (denken we) naar Omarama. Alle bij elkaar maar 34 kmtjes maar als jedan halverwege afslaat naar Lake Ohau, gewoon omdat het kan, dan wordt je rit toch ineens weer een beetje langer. Als ik had geweten wat ik nu weet dan had ik gisteren doorgereden tot een Free Camp plaats aan Lake Ohau. Prachtig gebied en nagenoeg verlaten. En als je dan toch wil star-gazen dan is er hier dus absoluut geen luchtvervuiling, want er is gewoon niets. Maar goed ik wil niet zeuren.
We rijden het gebied dus ook weer uit en vervolgen onze weg naar Omamara. Daar pakken we weer een camp-site met voorzieningen want dan hebben we weer even internet en kunnen we alle spulletjes (camera’s, laptops en telefoons) weer massaal geladen worden.  Aan het eind van de middag komen Chris en Gary (die zijn weer onderweg naar het noorden) even een drankje doen.
Voor morgen hebben we een zweefvliegsessie geboekt en daar zien we Chris en Gary ook weer. Maar dat is voor morgen.  

Dat was het weer voor nu.
Tot de volgende update.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

4 Reacties

  1. Ton:
    26 februari 2018
    Je kop gestoten? Och dat is mij zo vaak overkomen.

    Leuk om jullie weer te volgen.

    groeten Ton
  2. Ber:
    26 februari 2018
    De echte cave men dragen helmen om stickeren te voorkomen.
    Ber
  3. Tilly:
    26 februari 2018
    Oh, nu moet ik wachten op jullie zweefvliegervaring. Dit verslag was ook weer goed.
  4. Jan Robert Zijp:
    26 februari 2018
    Omarama Top 10 Holiday Park? Heb ik in 2011 ook gestaan, precies op een T-splitsing. Erg ruim herinnerik mij. Op weg naar Wanaka?