Manapouri - Doubtful Sound

22 dec. We hoeven ons niet te haasten want het inchecken is pas om 10.10u en de wandeling daar naartoe is maar een minuut of 10. De cruise over de Doubtful Sound begint met een overtocht van Lake Manapouri naar het Underground Powerstation wat speciaal is gebouwd voor de stroomvoorziening van de Aluminium smelterij (naar het schijnt ’s werelds grootste) bij Bluff. Normaal hoort een rondgang door de centrale bij de trip maar dat kan helaas niet ivm onderhoud. Jammer. Om die centrale te bouwen is voor de aanvoer van materialen een weggetje van ca. 22km  gebouwd tussen de Doubtful Sound en het meer. Dat weggetje is, met NZ$ 2/cm, tot op heden het duurste weggetje van Nieuw Zeeland, is dan nog steeds maar een gravelweggetje en heeft geen enkele verbinding met het Nieuw Zeeuwse wegennet.

Het is wel dusdanig steil dat we heuvelop zo goed als vooruit kruipen en dan gaan we natuurlijk ook weer naar beneden (zeeniveau). De chauffeuse vertelt dat een deel van de weg het op één na steilste weggetje ter wereld is (het steilste was in Dunedin). Over deze 22 km doen we zeker 1 uur! Maar daarover gaat de toer dus verder naar de Sound. We worden er op gewezen dat we door het natste gebied ter wereld rijden en dus niet vreemd moeten kijken als het af en toe regent, en dat doet het dan ook. Jaarlijks valt hier, een beetje afhankelijk van de plek, 7 tot 12 meter regen.

Ander weetje; er is hier op de rotsen nauwelijks of geen grond. Alle vegetatie groeit in de mossen die op de rotsbodem zijn gegroeid. Dat is dan overigens ook dusdanig instabiel dat een treeslide hier geen onbekend verschijnsel is.

In de Sound kunnen we vervolgens weer op de boot stappen voor de trip naar de Tasman Sea. Wat een overdonderende pracht. Dat hebben we op het IJsselmeer (ook mooi) niet. In de Sound zien we ook nog 2 soorten dolfijnen en een kleine pinguin. De weg terug gaat via een iets andere route maar met dezelfde middelen. Bij de centrale krijgen we ook nog een Kea voor de lens. Dit is The World’s only alpine parrot.

Tegen 18.00u zijn we weer in Manapouri. Een lange tocht maar zeer de moeite waard. We zijn benieuwd of de Milford Sound meer van hetzelfde is of dat het nog overweldigender wordt.