Christchurch Centrum en Gondola

Het potje Oud-Hollands relschoppen is met een dag uitgesteld. Vandaag doen we gewoon wat we gepland hebben en morgen gaat de camper naar de camperboef en wij naar het daarnaast gelegen International Antarctic Centre.

Vandaag begint de dag strakblauw en we gaan op pad om het centrum te verkennen en om met de Gondola naar een 360 uitzichtpunt te gaan.

We besluiten de fietsen bij de camper te laten en kiezenvoor de bus. De bus daarentegen kiest niet voor ons (te lange wachttijd) dus blijft de benenwagen als laatste optie over. Het weer is nog steeds prima dus het is leuke wandeling.

In het centrum aangekomen blijken de gevolgen van de aardbeving (7.2 op de schaal van Richter) en naschokken sinds feb 2011 nog duidelijk waarneembaar. Het gehele centrum is een grote Construction-zone en hier en daar staan nog restanten (o.a. van wat ooit de kathedraal was), al dan niet gestut. Door het hele centrum verga je dan ook van de herrie. Ook zijn er nogal wat plaatsen waar ze nog aan het slopen zijn om het gedeelte bouwrijp te maken voor nieuwbouw. Het moet hier een beste teringzooi geweest zijn.

Wat dan weer wel mooi is, is de zichtbare veerkracht van de populatie. Waar eens een grote Mall was zijn veel shops weer in business, in containerconstructies, onder de naam Re: START Mall.

Tegen 14.00u begeven we ons naar de shuttle richting de Gondola. Op zich viel deze attractie nogal tegen en dat lag niet alleen aan het beperkte zicht vanaf de top. Dat laatste tik ik manmoedig weg als kleine teleurstelling door de man zelf te verwerken. Nee, wat tegenviel was het gebodene in verhouding tot de prijs.

We halen net op tijd de 15.35u shuttle terug naar het centrum. Van daar uit besluiten we de bus terug naar het Kiwi Park te pakken. En dat gaf ons een blik op het spreekwoordelijke geluk bij een ongeluk.  Doordat de gehele binnenstad opnieuw opgebouwd wordt is het centrale busstation een groot feest van state of the art efficiëntie en duidelijkheid. Je hoeft je geen moment af te vragen om hoe laat jouw bus vanaf waar vertrekt.  Duidelijke beeldschermen (en veel) met welke lijn in welk deel van de hal (A, B, C of D) bij welke opstapplaats, hoe laat aankomt. Menig vliegveld kan hier jaloers op zijn.

Maar goed, die bus is dus gelukt en bij The Warehouse tegenover het Kiwipark moeten we eruit. Enigszins benieuwd wat The Warehouse allemaal te bieden heeft stappen we naar binnen. Al snel zijn we erachter. Hier kun je de duvel en zijn ouwe moer kopen.  Wij beperken ons deze keer tot wat cd’s en een NZ-simkaart die nogal wat voordelen heeft t.o.v. de prepaid die we van Chris en Gary hebben geleend. Daarna naar de camper.

Na even de voetjes wat rust gegund te hebben wandelen we naar Upper Riccarton om daar bij The Lone Star te gaan eten. Prima restaurantketen die je kunt vergelijken met The Texas Rib House die we in NL kennen. En als ook dat achter de rug is zit de dag er weer op.

Als alles morgen bij de camperboef meezit hopen we Lake Tekapo te bereiken waar je, door het gebrek aan lichtvervuiling, een spectaculaire sterrenhemel schijnt te kunnen ervaren.

Dan moet het wel helder zijn natuurlijk…

Groetjes en tot de volgende update.