Fox Glacier - Greymouth

Vandaag weer vroeg op want Judie moet zich om 07.45u bij Skydive Fox Glacier melden voor de grote sprong. Beetje jammer want ze hebben bij die club de gewoonte om iedereen om 07.45 op te laten draven en vervolgens de vluchten in te delen. 3 tandems per keer. Judie is ingedeeld in groep 8 en met een doorlooptijd van 25 min per vlucht neemt ze dus pas  om 10.03u plaats in het vliegtuig met haar  jumpinstructeur Piotr.  Het korte verslag met foto’s hebben jullie al gehad.

Om 10.00u de camper van de plaats lukt dus op deze manier ook niet maar daar hebben ze gelukkig op de camping geen problemen mee.  Alles bij elkaar zitten we rond 12.00u op de weg voor de korte rit naar Franz Josef Glacier. Vonden we Milford Sound al verziekt door de toeristenindustrie…, in Franz Josef Glacier is het de overtreffende trap. Nog niet misschien dat we hier blijven, dus we doen even snel wat boodschappen en gaan weer op pad. Zonder echt doel. We kijken wel hoe ver we komen.

Bij Lake Mapourika gebruiken we in alle rust de lunch…, denken we. Net nadat we ons hebben gesetteld aan de waterkant komt er een groepje van 22 kayakkers met hun 2 instructeurs voor onze neus de kayaks in het water leggen en wordt een korte instructie kayakken voor dummies gegeven. Daar blijven we dus ook maar niet al te lang hangen.

Onderweg nemen we onze foto momentjes, meestal gewoon op de route. Als de weg weer dicht langs de kust loopt hebben we weer links weiland en rechts een dichte muur van bebossing. Ineens zit er in die bebossing een klein gaatje waar de camper doorheen zou moeten kunnen. Een bord zegt dat je zo bij Lake Mahinapua komt.  Ik rij er aanvankelijk voorbij maar nieuwsgierig geworden keer ik om en rij het gat in. Tijdens de rit stuur ik de camper op de aanwezige dakruimte en ga er vanuit dat als het dak er onderdoor kan, er beneden een pad is waar de bandjes op passen. Dit werkt en na ca. 500m komen we schadeloos het bos uit en bij een recreatiegebied met camping. Niet dat we hier gaan overnachten, maar het is er wel mooi.

Inmiddels hebben we besloten dat Greymouth te halen moet zijn en we reserveren een plekje op een eenvoudige camping nabij het centrum.

Kort na het vertrek bij het meer komen we door Hokitika en we krijgen eigenlijk al direct spijt van het plan om Greymouth te halen. Waar alle plaatsjes vandaag op de route òf veel te druk òf te suf voor woorden waren is Hokitika een verademing. Niet omdat de route er doorheen voert maar meer om het eens te bekijken stuur ik de camper een paar blokjes om door het centrum. We nemen niet de tijd om (alweer) te stoppen, want we zijn nog maar net weer onderweg, maar het ziet er allemaal gezellig uit. Tijdens het vervolg naar Greymouth nemen we nog een paar momentjes om van de Tasman Sea en m.n. de spectaculaire branding te genieten. Net voor Greymouth zien we nog een bord verwijzen naar Shantytown, een nagebouwde 19e eeuws mining- and logging-village. We nemen ons voor om daar morgenochtend vóór de doorreis eens een kijkje te nemen.

Net voor 18.00u komen we op de camping aan en eigenlijk is camping een te groot woord maar alle voorzieningen zijn er. We drinken even een kennismakingsbiertje met wat andere campinggasten en wandelen vervolgens het centrum in voor de maaltijd bij Speight’s Ale House. Prima tent!

Na het eten wandelen we nog even over de verhoogde waterkering langs de rivier en komen zo langs een bijzonder memorial voor hen die zijn omgekomen bij ‘mining-incidents’ in de regio. Bijzonder omdat er om de 3 beelden van ‘miners’ een granieten cirkel op een waterbed ronddraait.

Terug op de camping nemen we het er een beetje van in afwachting van het nieuwe jaar. Bijna ongemerkt wordt het een gezellige internationale jaarwisseling met 2 Fransen, 3 Duitsers, 4 Israëliërs, 1 Frans Canadese en wij 2 Nederlanders.  Zonder vuurwerk, dat dan weer wel.

En om 01.20u is ook dat afgelopen en keert de rust weer terug.

Morgen gaan we dus naar Shantytown en vervolgens naar Westport.

Tot de volgende update.