2 t/m 5 mei. Van Yundabarra via Daintree naar Port Douglas en The Outer Reef

2 mei.
We pakken op het gemakje in en vertrekken uit Yundabarra in Atherton Tablelands op weg naar het Daintree Rainforest. Voor we daar echter aankomen gaan we langs in Mareeba, de koffiehoofdstad van Queensland, want daar moet de èchte koffieliefhebber langs “Coffee Works Mareeba” voor èchte Aussie koffie en handgemaakte chocolaatjes. Ik wil niet negatief zijn maar we hebben diverse soorten geproefd en wat ons betreft kan de Australische koffie rechtstreeks naar de wetenschap voor verder onderzoek. Die Coffee Works heeft overigens wel een geinige likeurproeverij en een zeer uitgebreide uitstalling van koffiegerelateerde dingetjes en zo(oi). Eigenlijk lijkt het een beetje op de winkel van Malle Pietje en als dat je niets zegt dan ben je te jong.  Het is een uit de hand gelopen hobby van een marktkraampje naar een gigantisch pand en vestigingen in meerdere plaatsen. Nogmaals die koffie hoef ik niet maar “Coffee Works Mareeba” is op zijn minst gezegd geinig en de moeite van het langsgaan waard.
We hebben nog steeds zeeën van tijd want het is maar een kleine 170 km vandaag. We rijden dan ook een leuke toeristische route. En we gaan onderweg even kijken bij de “Mossman Gorge Centre”. Het weer is echter zo abominabel slecht dat we niet veel verder komen dan het doorstruinen van het centrum(pje). Later struinen we ook nog wat door het dorpje Mossman zelf om vervolgens op pad te gaan naar de Ferry die ons over de Daintree River moet zetten. Die Ferry is een kabelveerpont zoals we die ook wel in Nederland zien. Het grote verschil zit hem in de prijs. Voor een retourtje tik je hier toch al gauw zo’n 70 AUD (=ca. €44) af. En dat kunnen ze doen omdat er geen enkel alternatief is. Maar goed we komen wel aan de overkant. De reis gaat verder over een slingerweggetje wat na de Cycloon van een paar weken geleden toch wel erg smal is geworden door de “landslides”. Veel roadwork dus en een heel groot gedeelte maar in één richting tegelijk te berijden. En uiteindelijk komen we dan ook in de Heritage Lodge in het Daintree Rainforrest. Een prima hut die van alle gemakken is voorzien en met een goed restaurant. WiFi alleen in het restaurant en voor de TV kun je een DVD bij de receptie lenen. We hoeven ons gelukkig niet af te vragen waarom het een Rainforrest is. Het schijnt overigens het oudste regenwoud ter wereld te zijn en men claimt hier dat het ook nog eens de natste plek op aarde is. Nou hebben we dat verhaal ook al gehoord in de Doubtful Sound in Nieuw Zeeland, maar daar willen ze hier niets van weten. Erg nat is het in ieder geval wel.
3 mei.
We gaan op pad voor de laatste paar dagen van onze rondreis maar eerst nog maar eens even de verkeerde kant op om Cape Tribulation te bezoeken. Dit is het noordelijkste punt dat verantwoord met een normale auto is te bereiken. Via het mangrove bos lopen we daar naar het strand waar we gewaarschuwd worden voor krokodillen in het water. Al rondwandelend zien we er geen.
Na dit intermezzo gaan we weer op pad. Voordat we bij het veer zijn bezoeken we ook nog het Daintree (Rainforest) Discovery Centre. Een tourtje op verschillende hoogten door het regenwoud met heel aardige audio begeleiding waar allerlei dingetjes in voor komen die ik nog iet wist, en nee… jij ook niet. Als dat er ook weer opzit gaan we met het pontje over en doen we aan de overkant een korte crock-watching-cruise van ongeveer een uurtje. En zowaar, we spotten meerdere krokodillen en ook nog een Black-Necked Stork. Geinig.
Daarna moeten we toch maar eens verder naar ons verblijf voor de laatste 3 overnachtingen in Australië. Dat wordt het appartementencomplex The Meridian in Port Douglas. Een volledig uitgerust appartement met alles erop en eraan inclusief een redelijk groot zwembad. Port Douglas is overigens een enorm fijn compact stadje waar op loopafstand voldoende te beleven is om de dag door te komen.
4 mei.
We moeten er voor vakantiebegrippen vroep uit want om 07:20 worden we opgehaald voor de dagexcursie naar The Outer Reef (Mackay Reef), onderdeel van The Great Barrier Reef. Een zeiltocht met een flinke catamaran brengt je langs Snapper Island naar het doel waar we voor en na de lunch ongeveer een uur hebben om te snorkelen. De boot is berekend op ca. 60 gasten maar we zijn maar met 18. Daardoor is er lekker veel ruimte en heeft de crew ook alle tijd om alle gasten tevreden te houden. Dat lukt ze aardig moet ik zeggen. Onze waterdichte camera is ter ziele dus heb ik voor de telefoon een waterdichte zak gekocht waardoor ik daarmee toch onder water kon filmen. Ik moet helaas zeggen dat dàt maar zeer beperkt is gelukt. Maar heel erg mooi was het wel op het rif. En ook die zeiltocht was zeker de moeite waard. We worden langs Low Isles en Woody Island terug gebracht naar Port Douglas. Na deze prachtige tocht gaan we na ons te hebben opgefrist het stadje in waarin zoals eerder vermeld op loopafstand meer dan voldoende te bereiken is voor een succesvolle afsluiting van de dag.
5 mei.
We ontbijten op het gemakje en gaan eerst naar de markt bij Port Douglas Harbour. Die lijkt erg veel op de markt zoals wij die kennen van de markt in Cambrils. Daarna gaan we tegen het eind van de ochtend naar het strand. Dan moet je de andere kant op in Port Douglas maar daar ben je na 400 m ook weer. Zoals gezegd, alles is lekker bereikbaar. Als we een strandstoel met parasol willen we huren dan moeten we even eerst gaan lunchen. Dan kost het je namelijk maar 20 AUD in plaats van de 40 AUD voor een hele dag. Tsja…, en we blijven Nederlanders natuurlijk dus dan maar eerst een lunch gebruiken. Daarna een paar uurtjes op het strand vertoefd en terug naar het appartement voor een poedelsessie in het zwembad. Ook lekker. Voor het avondeten gaan we langs bij Hemingway’s Brewery in de Marina. Daar hebben we prima gesnaveld met een lekker biertje erbij en daarmee hebben we de laatste volle dag van onze vakantie afgesloten.
Morgen ruimen we op en gaan we nog wat toeren. We moeten eind van de middag in Cairns op het vliegveld de auto inleveren en vliegen daarna via Singapore terug naar Schiphol waar Bram ons op komt halen voor het laatste stukje naar Ede.
Daar zal geen verslag meer van komen dus wensen Blom en ik alle meelezertjes het allerbeste en zeggen we; Bedankt voor het meelezen en de reacties en tot het volgende reis log, whenever, wherever.

Toedels!