15-20 feb 2018 Bram naar huis en wij terug naar Whangarei

20 februari 2018 - Whangarei, Nieuw-Zeeland

15 feb 2018: Onderweg naar Waihi bezoeken we een Bird Garden nabij Tauranga, waar we eigenlijk best wel wat van verwachten qua inheemse vogelsoorten maar dat valt wat tegen. Het is een geweldig mooi park maar het overgrote deel van de vogels tref je bij ons ook op de kinderboerderij.
We verblijven 2 nachten in een prachtige, beetje koloniale villa, met 3 slaapkamers en gelukkig dit keer een aparte 2e toilet. Erg luxe dus. Het huis is gemeubileerd met prachtige antieke kasten en heeft een veranda voor en een ruime tuin achter met een overdekt zitje.
Eerst maar eens boodschappen doen want we kunnen in de zeer uitgebreide keuken (5 pitten en 2 ovens, magnetron en AFWASMACHINE) een heerlijk maal bereiden. Dus vandaag niet uit eten.
Als de boodschappen gedaan zijn, gaan we op verkenning naar Waihi-Beach, 10 km.verderop. Een dorpje met een erg uitgestrekt strand, niet breed maar kilometers lang en met geweldige golven. Als het tij opkomt blijft er echter weinig strand over, maar tegen die tijd is het ook genoeg geweest. We drinken nog wat bij de “Flat Whyte” beach bar en gaan via de uitkijkpost boven op de goudmijn in Waihi, waar je een mooi zicht hebt in de ‘pit’, weer naar ons ‘stulpje’ voor deze 2 dagen. Na een heerlijk luie maaltijd nog even in de tuin zitten valt tegen want ook de muggen vinden het zitje erg gezellig. Dus dan maar in de ruime zitkamer met  luie banken. Beetje lezen, beetje tv, beetje bier, cider en wijn en dan beetje slaapjes doen.

16 feb 2018: Na een langzame start eerst maar eens naar het “Gold Discovery Centre”. Dat zit bij de I-site (weet je nog? Een soort van VVV) in. Volgens de recensies is de tour niet zo leuk meer nu je niet meer in de mijn mag, dus doen we de discovery-tour in het centrum. Dat is wel leuk opgezet, maar we vonden het een beetje tegenvallen. Achteraf gezien hadden we waarschijnlijk meer plezier beleefd aan de fietstocht door de gorge, slingerend naast een riviertje (dus redelijk vlak). Omdat de middag nog lang i, maken we  er weer een strandmiddagje van. de golven zijn nog hoger en Bram vind het zelfs verstandiger om maar tot zijn middel in het water te gaan. De golven slaan dan nog steeds over je heen en er is ook een redelijk sterke onderstroom (zie 2 jaar gelden).
Vandaag gaan we uit eten.  Volgens de website is het verstandig om te reserveren bij 1 van de 2 restaurants die in de buurt zijn. Dat doen we dus braaf bij “Waitete, Café, Restaurant and Ice-creamery”. Bij aankomst blijkt dat we de enige gasten zijn :). De eigenaar is een Duitser uit Stuttgart en dat zie je ook enigszins aan de menukaart. Prima gegeten, met zelfs een dunkeles hefeweitzen erbij.

17 feb 2018: Vandaag op tijd op want we gaan, weer verkassen en nu richting Auckland. Omdat het blijkbaar dit weekend de gaypride is zijn alle motels in de wijde omgeving helemaal volgeboekt (hebben wij weer). Je kunt nog wel iets boeken voor rond de NZD900 (ca. €570), maar dat vinden we te gek worden. Gelukkig hebben we via airbnb een plekje gevonden op 15 min vanaf het vliegveld, aan het eind van een 1,2 km lange oprit (voornamelijk omhoog). Wederom een prachtige plek met uitzicht over de omgeving en Auckland. Jenny (de host) is een klein vrouwtje (iets ouder dan ons geschat). Ze woont hier alleen, een huis met haar afdeling en dan nog 2 slaapkamers, badkamer, groooote garage met 3 auto’s. Toen ze weg was (werken bij de carwash??) hebben we even onder de afdekhoezen van de andere 2 auto’s gespiekt: een dikke BMW M3 en een gepimpte sportwagen……
Van onze vriend google hebben we gehoord dat er hier in de buurt een watersportcentrum zit met een kunstmatige wild-waterbaan. Daar gaan we dan maar eens kijken. Als het bevalt kan Bram dan nog een keer raften. Dit “Vector Wero Whitewater-park” is opgezet als een trainingsfaciliteit voor kayakers, met een 300 meter baan waar verschillende cascades in zitten. Je kunt er dus ook raften. Na onze raft-ervaring op de Tongariroriver vond Bram het er te tam uit zien dus dat hoefden we niet te bespreken. Om te kajakken zag het er wel stoer uit,maar dat ging hem te ver. Om deze laatste hele dag van Bram af te sluiten met iets wat we in het begin al een keer beloofd hadden, eten we pizza’s “from Hell”. dat hebben we 12 jaar geleden ook gedaan en dit was Bram bijgebleven. Dus pizza’s gehaald en meegenomen naar ons tijdelijke verblijf.

18 feb 2018: We zijn vlak bij Auckland, dus na de koffer van Bram netjes ingepakt te hebben en zijn spullen voor onderweg in de rugzak te hebben gedaan gaan we naar de Sky-tower. Deze is nog steeds zo druk als we ons herinneren. Wijd uitzicht over de omgeving maar helaas weinig mensen die de sky-jump willen maken. Jammer want dat geeft toch altijd leuke plaatjes. Daarna heeft Bram nog even een ketting gescoord in de winkelstraat. Bij de Canterbury shop hebben we ook nog wat shirts voor Otto gekocht. Onderweg nog wat vis geknabbeld en dan is het tijd om ons “jochie” naar het vliegveld te brengen. Extra handicap hierbij is dat de tomtom het af laat weten en we dus met hulp van maps op de telefoon en de borden Auckland uit moeten zien te komen. Helaas spreken die 2 elkaar regelmatig tegen, maar via een omweg is het toch gelukt om op tijd op het vliegveld te zijn. Eerst gaat Bram zijn bagage inleveren en de boardingpassen halen. Daarna gaan we nog even wat snaaien bij de KFC en weg is onze bikkel. Alleen op wereldreis naar huis. Zowel hijzelf als mams vinden het best wel spannend.
Wij gaan weer richting Whangarei, wat geen probleem zou moeten zijn. In Auckland (City) stond Whangarei namelijk al aangegeven. Maar als je bij het vliegveld weg rijdt, sturen de borden richting ‘North’ je een hele andere kant op….. Zo komen we via een route over de SHW12 en SHW16 langs de west!!!!kust van noordereiland door plaatsen waar we nog nooit geweest zijn. Het is wel een mooie route maar al met al duurt die zeker 45  min langer. Het laatste stukje gaat gelukkig over de SHW1, zodat we langs de bekende route Whangarei binnen komen en ook direct de goede afslag hebben. Eenmaal ‘thuis’ kunnen we nog even genieten van een biertje op het terras, in afwachting van de eerste app van Bram dat hij in Melbourne is. Inmiddels ligt hij waarschijnlijk zijn jetlag weg te knoeren in Wageningen.

19 en 20 feb 2018: We nemen even een pauze in de belevenissen en doen eigenlijk niets bijzonders. Bakkie doen in het centrum, bijpraten met de buurtjes, gras maaien en eigenlijk gewoon lekker rustig aan lamballen dus.  De voorspelde Cyclone Gita passeert zuidelijk van ons maar we krijgen er wel een flinke drizzle en wat windvlagen van mee. Die zijn dan overigens wel lekker warm dus we lopen nog steeds in korte broek en T-shirt.
Het spannendst wat we op de lijst hebben staan is dat we de 24e naar Christchurch vliegen om van daar uit in een camper South-Island verder te ontdekken. Gewoon een weekje rustig aan met niets moet en alles mag. Waarschijnlijk zullen we als het weer het toelaat ook nog wel een stranddagje pakken maar ook dat is afhankelijk van zin en het weer.

Dat was het weer voor nu.
Tot de volgende update.

Foto’s

3 Reacties

  1. Tilly:
    20 februari 2018
    Weer leuk om te lezen. Liefs
  2. Jacqueline:
    20 februari 2018
    Zier er weer gezellig uit allemaal, bram zal wel ff moeten wennen hier met temp onder 0 ☃️
  3. PF:
    21 februari 2018
    Mooi allemaal!
    Toch maar even gekeken of Gita niet door je achtertuin is gekomen..
    Ciao
    PF